

Leen Van Dun
Gemeenteraadslid, Lid Politieraad
Seniorenconsulente en verzorgende
Gehuwd en één dochter
Let's talk
Sanne van Esch in gesprek met Leen Van Dun
​​Dag Leen! Je bent al heel wat jaren actief binnen het partijbestuur. Neem ons eens mee terug naar het begin: wanneer ben je met politiek begonnen en wat heeft jou toen precies aangezet om je te engageren?
Mijn politieke engagement is eigenlijk gegroeid tijdens mijn opleiding tot seniorenconsulente in 2012. Voor een opdracht moest ik het beleidsplan van mijn gemeente bestuderen en lokale politici en voorzitters van raden interviewen. Dat was voor mij een echte eyeopener. Ik zag hoeveel invloed lokaal beleid heeft op het dagelijks leven van mensen. Toen begon het te kriebelen: ik wilde niet alleen analyseren wat beter kon, maar ook zelf bijdragen aan oplossingen. Die stap naar actieve politiek voelde heel natuurlijk, zeker binnen een liberale partij. En kijk, intussen ben ik al heel wat jaren actief binnen het partijbestuur!

"Een dorp waarin mensen elkaar weten te vinden, is volgens mij de sleutel tot het oplossen van grotere vraagstukken."
​Je bent ook voorzitter geweest. Kan je ons vertellen wanneer dat was, hoe je die rol opnam en wat dat met zich meebracht?
Zeker! Ik was voorzitter van Vld Keerbergen van oktober 2023 tot mei 2025. Tijdens deze periode viel ook een verkiezingsjaar in 2024 en dat was echt een intense, maar ontzettend leerzame ervaring. In die rol draaide het niet alleen om vergaderingen leiden, maar vooral om mensen samenbrengen, koers houden en het team motiveren in een periode waarin de druk hoog ligt. Het gaf me een uniek inzicht in hoe politiek werkt achter de schermen en hoe belangrijk het is om visie en verbinding te combineren. En eerlijk: het was ook gewoon heel boeiend om in zo’n dynamisch jaar aan het roer te staan. Mijn stijl als voorzitter kan ik omschrijven als “sturen zonder duwen”, een super waardevolle ervaring.
Als je morgen voor één dag burgemeester zou zijn, mét ongelimiteerde bevoegdheden — wat zou je dan als eerste aanpakken? En waarom? ​
Als ik één dag burgemeester zou zijn – met ongelimiteerde bevoegdheden nota bene! – dan zou ik meteen aan de slag gaan om mensen in een dorp dichter bij elkaar te brengen. Eén dag is natuurlijk kort, dus ik zou snel schakelen: investeren in initiatieven die zorgen voor meer contact tussen mensen met verschillende achtergronden. Denk aan buurtfeesten, gezamenlijke projecten op scholen, woonzorgcentra… of culturele ontmoetingen. Want hoe beter we elkaar begrijpen, hoe fijner en veiliger het samenleven wordt. En zeg nu zelf: als burgemeester voor één dag wil je toch vooral iets in gang zetten dat blijvend is. Een dorp waarin mensen elkaar weten te vinden, is volgens mij de sleutel tot het oplossen van grotere vraagstukken zoals armoede, duurzaamheid , wonen of veiligheid.

Welke politicus zou jij dolgraag eens mee op koffie nemen – en welke absoluut niet?
Oei, dat is een lastige, maar leuke vraag! Ik zou het ontzettend interessant vinden om eens koffie te drinken met een politicus die bekendstaat om zijn of haar kalmte en visie. Het lijkt me boeiend om te horen hoe zij omgaan met lastige dilemma’s en toch dicht bij hun waarden blijven.
Wie ik liever niet op de koffie zou uitnodigen? Tja, laten we zeggen: politiekers die vooral willen zenden en minder goed luisteren, die zou ik voorlopig even overslaan. Maar wie weet – misschien dat zelfs dan een goede tas koffie kan helpen om bruggen te bouwen.
Wanneer je even wil ontsnappen aan de drukte, wat is jouw favoriete plekje om op te laden?
Wanneer ik even wil ontsnappen aan de drukte, trek ik graag mijn wandelschoenen aan en wandel ik op de dijk van de Dijle. De rust, het water en de natuur helpen me om weer op te laden.
Je bent dagelijks bezig met zorgen voor anderen als verzorgende. Hoe zorg jij zelf voor jezelf, zodat je de energie blijft vinden om ook voor anderen te kunnen blijven zorgen?
Klopt, als verzorgende ben ik elke dag bezig met het welzijn van anderen – en dat doe ik met hart en ziel. Maar om dat vol te houden, zorg ik ook bewust voor mezelf. Dat zit vaak in kleine dingen: een wandeling, of lachen met vrienden en familie. Zij zijn echt mijn steun en toeverlaat. Maar ook mijn patiënten geven me kracht. Een oprechte glimlach, een kort gesprekje, of gewoon het gevoel dat je écht iets voor iemand betekent – dat raakt me telkens opnieuw. Die verbondenheid, zowel privé als professioneel, is wat me elke dag opnieuw energie geeft.
Waar vinden we jou terug op een doorsnee vrijdagavond? Eerder tussen de mensen, thuis in de zetel, of ergens daartussen?
Op een doorsnee vrijdagavond? Dat hangt er een beetje van af hoe druk de week was! Soms vind je me gezellig aan tafel met familie of op een lokale activiteit. Maar even vaak kruip ik gewoon lekker in de zetel, in mijn jogging, met een dekentje en een goede film of serie. Het is een mix van beide, eigenlijk. Ik hou van het contact en de gezelligheid, maar ik kan ook echt genieten van een rustige avond om op te laden.
"Als verzorgende ben ik elke dag bezig met het welzijn van anderen - en dat doe ik met hart en ziel."

